Blog,
έχω παρατηρήσει ότι σε θυμάμαι σπάνια. Όμως δεν σε θυμάμαι σε τυχαίες στιγμές τελικά!
Έχεις χάσει (πάλι), πολλά επεισόδια από μένα!!! Κλασική Μικαέλλα, σε ξέχασε πάλαι!
Βλέποντας τις παλαιότερές μου αναρτήσεις, αντιλήφθηκα ότι από τότε που έχω να σου γράψω, εχουν συμβεί στη ζωή μου κοσμογονικές αλλαγές!
Δεν θα επεκταθώ για να μην σε κουράσω!
1. Ιούνιος του 2009: ταξίδι - σταθμός στην Κων/νουπολη (για μένα σταθμός).
2. 2010: Μα ξεχνιέται η μετακόμιση από Θεσσαλονίκη - Αθήνα; Δούλευα τότε στο καλοκαιρινό πρόγραμμα του Δήμου Θεσσαλονίκης ως μουσικός. Τέλειωσα με τη δουλειά 1/9/2010, 5/9/2010 έστειλα τη φορτωτική με ολίγα υπάρχοντα (τα πούλησα όλα σχεδόν, μέχρι και το πιάνο μου κλαψ) και εν τέλει κατέβηκα με το τρένο 9/9/2010. στη Αθήνα.
3. Ζω στην Αθήνα 1,5 χρόνο αισίως. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα ζούσα εδώ. Δεν το είχα ονειρευτεί καν. Αν με ρωτούσε κάποιος το Μαϊο του 2010 για Αθήνα, θα του έλεγα: με καμμιά κυβέρνηση δεν πάω Αθήνα! Κι όμως, αρχές Ιουλίου εντελώς από κει που δεν το είχα καν στο μυαλό, όλα με οδήγησαν στην απόφαση για μετανάστευση προς το νότο... Τελικά, ζω στο νότο και ο νότος είναι στα χειρότερά του από τότε που ήρθα...
4. Πέρσι δούλεψα στο Έκτο γυμνάσιο Γλυφάδας και... ΣΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΛΙΜΟΥ! Η δευτεροβάθμια ήταν πολύχρωμη εμπειρία. Στη δευτεροβάθμια ένιωσα πιο δημιουργική. Καλά, για το Μουσικό δεν το συζητώ! Κάθε φορά που περνούσα το κατώφλι του, ζούσα τον Παράδεισό μου! Ήταν και για μένα σχολείο...το Μουσικό Σχολείο. Όντως έδινα και έπαιρνα ''πράγματα''. Αναπολώ στιγμές...
5. 2011. Σήμερα 9 Δεκεμβρίου. Να μας ζήσουν οι Αννούλες, να μας χαίρονται! Διανύω το δεύτερο έτος στο μάστερ μου στο Καποδιστριακό, το οποίο είναι ουσιαστικά Ανθρωπολογία της Μουσικής. Δεν τρελλαίνομαι γι'αυτό το μάστερ τελικά. Πέρσι 2 φορές κόντεψα να το παρατήσω. Προφανώς είμαι αδύναμη και γι'αυτό δεν το έκανα. Ίσως δεν το παράτησα επειδή σκέφτηκα ''μάθε τέχνη κι άστηνα, κι αν πεινάσεις πιάστηνα''! :)
6. Διδάσκω και στο 10ο Δημοτικό Πετρούπολης... Αφού μου έβγαλε τη ψυχή το φίλτατο και πάντα γενναιόδωρο Υπουργείο Παιδείας, στο τέλος με πήρε πάλι αναπληρώτρια... ''Θα τρώγαμε παπάδες'' αν δεν με παίρνανε, που λέει και το άσμα..
7. Πιο πολύ από όλα όμως, χαρά μου δίνει το κανονάκι μου! Μετά από 1,5 χρόνο ξεκίνησα πάλι μαθήματα! Χαρά μου δίνει και το πιάνο μου, η βυζαντινή μου, το τραγούδι... Με σπρώχνει μια φίλη να κάνουμε κάτι (για εμφανίσεις)! Έχω και το σύντροφό μου να μου λέει χαριτολογώντας ότι ''πρέπει να βγω στο κλαρί και πάλι''! Εγώ όμως φοβάμαι γιατί ξέρω ότι δεν με ξέρει κανείς εδώ, δεν έχω κοινό (πω πω ψωνάρα Μικαέλλα)! :). Anyway, θα δω τι θα κάνω με το θέμα της μεγάλης μου επιστροφής ''στο κλαρί''! :)
8. Είμαι αργή. Το ξέρω. Όπως μου είπε κι ένας φίλος: ''Είσαι αργή, δεν βιάζεις τον εαυτό σου στο να βγει! Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό!'' Εγώ απλά σκέφτομαι οτι δεν εχω κάτι να πω (εννοώ να βγω να παίξω). Έχω κάτι μήνες να παίξω μπροστά σε κοινό. Θέλω τα βήματά μου να είναι προσεχτικά και ''δικά'' μου πλέον. Αν όντως έχω κάτι να πω, αυτό θα βγει από μόνο του...
9. Διανύει η ''ταλαίπωρη'' Ελλαδίτσα μας οικονομική κρίση. Κι όμως πιστεύω ότι ειναι για το καλό της! Για να ''καθαριστεί'', να ''ξεπλυθεί'' και να ξαναγεννηθεί. Πιο πολύ κρίση αξιών περνάει παρά οικονομίας. Ο μισθός μου είναι 400 ευρώ κάτω φέτος κι όμως αισθάνομαι πιο ευτυχής από πέρσι! Φέτος που έχω λιγότερα χρήματα στα χέρια μου, νιώθω οτι τα έχω καλύτερα με τον εαυτό μου!
10. Σα γνήσια υπερευαίσθητη εγωίστρια που είμαι, έπαθα 2 βαρβάτες υπαρξιακές κρίσεις του στυλ: η Ελλάδα καίγεται κι εγώ ασχολούμαι με τη μουσική;!... Μα είναι αμαρτία και μόνο που το σκέφτηκα! Δε θα σταματήσω τη...δουλειά μου επειδή ''την παίρνει ο ποταμός'' την Ελλάδα (δεν μου αρέσει να χαρακτηρίζω τη μουσική ως ''δουλειά'')! Υπηρετώ λοιπόν τη μουσική και στις καλές εποχές και στις κακές...
Τέλος του ''δεκαλόγου της γύφτισσας'' (βλ. ''Ο δεκάλογος του γύφτου'' του Κωστή Παλαμά)
Καληνύχτα με το...''Αδιέξοδο'' του Ζαμπέτα (πολύ αγαπημένο μου)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου